Dertlinin derdini dinlemek dertliye bir nevi zekât vermek gibidir.

Dertli insanın tereddütle dolu, dumanla kaplanmış bir gönül evi vardır.

Dertlinin derdini dinlersen o eve bir pencere açmış olursun.

“Ayıp gören gayb âleminin kokusunu bile alamaz.”

Güneş dağa da vurur altına da…

Sarhoşun önünde hendek de birdir meydanlık da…

Tuhaftır bu âlem.

Bak, Dinle:

Deniz, Musa ile konuşur.

Rüzgâr, Süleyman‟ı taşır.

Demir, Davud‟un elinde mum gibi yumuşak olur.

Kamer, Resûl‟ün parmakları ile ikiye ayrılır.

İbrahim‟e ateş gül bahçesine çevrilir.

Toprak, Karun‟u yılan gibi yutar.

Hannane direği konuşur.

Taş, Ahmed‟e selâm verir.

Bunları anlamayanlara bütün bu hadiseler susup dururlar.

Çünki onlar “namahrem”dirler.

Defineler viranelerde bulunur.

“Gönlün köşesiz köşesi vardır orayı bul!…”

“Hızır a.s. evi, güneşin köşeli doğduğu yerin karşısındadır.” Hatem-i Veli

***

Kalbin iki Bölümü vardır;

Mana Sözlüğünde birine “Fuad” diğerine “Denes” derler ki bir taraf nefs ile karışık ve diğer taraf arı (temiz) tarafı demektir.

Bu uzun bir bahistir.

Fuad: Kalbin “Gönül” Kısmıdır (Temiz, Nefsten Ari kısım)

Denes: Nefs ile Karışık olan kısım. (Kirli, Paslı kısım)

***

“Hızır” vardır. Biliyor musun?

ALLAH‟ın imkan âleminin her yerinde görünür.

HAKK‟ın bunalmış kullarına yardımının timsali, İnd-i İlahi ile izinli kişidir.

İstisnasız her kula yardım …

Hızır’ın kim olduğunu söyleyebilsem yahut bilsem;

Kendi kendimizden utanırız!

Onun için Hızır’a tesadüf etmeye çalışalım.

Günler Hayr Olsun, Allah Sizlerle.

Bir zamanlar bir Deli bana bi Hikaye anlattı bende Sizlere anlatmak isterim. İnşAllah beğenirsiniz.

***

Bir gün dostlar meclisi kurulmuş, oturup sohbet edermiş Erenler.

Aralarına birde Deli varmış.

Nasip olur belki şu Kulların konuştuklarından bizde nasipleniriz demiş oturmuş aralarına.

Soğuk bir kış günü, muhabbet dönmüş dolaşmış hayvanlara gelmiş.

Onların kış günü çektiği zorluklardan, sıkıntılardan bahsedilirken, Mecliste ki bir kişi söze girmiş.

“Ben balkonuma alıştırdım Güvercinleri, her gün Ekmekle, Buğday ve Bulgur taneleri ile besliyorum” onları demiş.

Bu sözleri işiten bizim Deli bir hal olmuş, gözleri kararmış, alnı terlemiş, eli ayağı tutmaz olmuş sanki. O anda ağzından şu kelimeler dökülüvermiş meclisin orta yerine.

“Eğer ben Cennetlik bir Kul isem, o Hayvanlar hatırına tüm sevaplarımı Sana hediye ediyorum “ deyivermiş, o Güvercinleri besleyen kişiye.

Ertesi gün olmuş.

Bizim Deli evinde vakit geçirir iken bir şey fark etmiş.

Balkonunda, sim siyah bir Güvercin varmış, Balkon kapısının hemen yanındaki demirin üzerine tünemiş ve 1 gün boyunca oradan hiç ayrılmadan, o Deli’yi ve Hane Halkını gözetlemiş.

Görüyor musun Sen o hayvan dediğimiz, kimi zaman canına kastettiğimiz, güzeller güzeli hayvanattaki vefayı…

Aziz Cemaat

“Vefasız olan Hayvanlar değil, İnsanlardır!”

Bazı kimseler vardır, “Allah” der Saymazlar.

Yeri gelir hak eden olur, komple çıkarır verirler Sevap Gömleklerini. Yetmez ise Kişinin Günahlarını da, sırtlarına Heybe edip yürürler Allah yolunda…

“Ve Biz, indirmedik mi senden o yükünü? İNŞİRAH Suresi 2. Ayet

Kimisi Zahir’de Batın olur görünmez, Kimisi Batın’da Zahir olur görünür.

Göz, Gördüğünü olduğu yer de görür!

Kulak, Duyduğunu Sesin çıktığı yerde duyar!

Gören “O”, Duyan “O”

“Ben kulumla görürüm, kulumla işitirim!” Hadis-i Kudsi

Görünme’de Hüner yoktur, Görünmeyeni görmede hüner vardır.

Laf olanları söz sanıp aldanma, Deli’dir konuşur Veli sanma.

Günler Hayır olsun, Allah Sizlerle.

Hatem-i Veli

İnsan Dünya Mekanında bir mekandır!

Vücut Mabeddir!

Kalp bu mabedin en kıymetli odasıdır!

Bunların Aslı, La Mekandır!

Hatem-i Veli

Ve unutmayın Şehre kapıdan girilir.

Peygamberimiz bu sözü niçin söylemiş hiç düşündünüz mü?

Peygamberimiz olmasa bizlere Allah’ı ve Onun ilmini öğreten olmazdı.
O halde Peygamberimiz Allah’ın, Ona bahşettiği İlahi Sırlar ile Ledün İlminin Şehridir.

Hz. Ali niçin kapıdır; Hz. Ali burada perdedir perde … Sen kapı arama Ali’de…

Peygamberimiz, Peygamberliğini ilan ettiği zaman, İlk Müslüman olan Hz. Hatice Annemizdi.
Hz. Ali o zaman henüz 7 yaşındaydı, Daha Ergen bile olmadan 7 yaşın da İlk Müslüman olan Hz. Ali dir.

’’Namaz Kılın’’ emri Allah’tan, Peygamberimiz aracılığı ile gelince daha ergenliğe bile girmeden Namaz kılmaya başlamıştır Hz. Ali.

Daha üzerine farz bile olmamış Namazı kılmaya başlamıştır. Daha Ebu Bekir bile Namaz kılmamış, kırklı yaşlarında başlamıştır Namaza.
Hz. Ali bu işe en başından yani Elif’ten başlamıştır.
Perde burada açılır işte, O ilim şehrine buradan yani Elif’ten girersiniz demektir.

Yav ne perdesi ne şehri ben anlamadım!

Yani tüm Namazlarınızı kılın ki, İlimle donatılmış Bana, ilmin şehrine varasınız der. Muhammed Mustafa sav.

O vakit biz aciz kullara Namazları dosdoğru kılıp, İlim Şehrine yol almak düşer.

Bir soru: Biraz daha acar mısın hocam ne kapısı ne ilmi ? Namaz yeterlimi?

Soruya Cevap:

40 yıl Çile gizlidir burada kardeşim.

Ebu Bekir Kırklı yaşlarda dedik, Ali ise 7 yaşında. Düşünmek gerek Ali’nin Kırklı yaşlara geldiği zamanı!

Elinde Anahtar gizlidir… Anahtar elinizde işte… İlmin’de kapısını açar, Arş’ın da, Arz’ın da…

Yav bu Anahtar da ne ki? Diyenlere lafımız asla yoktur.

4 Halife gizlidir burada, 2 Halife “RİSALET”, 2 Halife ise “NÜBÜVVET” tir.

Risalet ve Nübüvvet hassaları Mübarek Peygamberimizin özellikleridir.

Risalet; Hakkın emirlerini bildirmek demektir.

Nübüvvet: Nebiliktir.

Risalet Halifeliği Seçim ile olmuştur, Devleti idare edecek şahıslar… Risaletin Halifeleri, Ebu Bekir ve Ömer’dir.

Nübüvvet Halifeliği ise Hakk tarafından verilir. Nübüvvetin Halifeleri, Osman ve Ali’dir.

Peygamberimiz dünyadan göç edince Risalet bitmiştir.
Peygamber efendimizin kızı Hz. Fatıma göç eyleyince de Nübüvvet son bulmuştur.

Ali, Hasan ve Hüseyin Ehl-i Beyt.

Ali, Hasan ve Hüseyin’in, Hz. Fatıma’nın vefatından sonra olan çocukları ise Ehl-i Beyt torunlarıdır.

* Ehl-i Beyt’e bağlı bir İslam, Hakkın emirlerini harfiyen yerine getirmekle yükümlüdür. Aksi mümkün değildir. Hiç bir Alemde sevilmez.

Gizli olan 40 yıl çile, Kul olana neler kazandırmış gören bilen var mı?

Kul olan Namaz ile mi yetinmiş veya Anahtarı eline alanı Allah bir tek Namaz ile mi koymuş…

Nübüvvet Halifeliğini ve Ehl-i Beyt olmayı göreniniz yok mu?

Peki yukarıda yazdık Ehl-i Beyt olan İslam ne ile mükellef miş? Yıldızlı kısımı tekrar okuyalım.

Anahtar elinizde, açıp bakın bakalım neler var mış.

Namaz borcunuz olmasın!

Borcu olmayanın sıkıntısı da yoktur, Bu yüzden kaza vardır. (Bu husus başka konulara gebedir, başka vakit anlatırız inşAllah.)

Bizde ki Anahtar’da açar bazı şeyleri ama esrarlı açar, her şeyi seri-verirsek, öteki Kulların anahtarlarına bir şey kalmaz.

Sıkı sarılmak gerek bu Anahtara kardeşim.

Hatem-i Veli

Biz gayrı susar olduk
Susup susup taşar olduk
Damla idik, Derya olduk
Gönüllerde pınar olduk.

Biz gayrı susar olduk
Sustukça Aşk ile yanan olduk
İlimle pişer olduk
İman ile güç olduk.

Biz gayrı susar olduk
Hal ehli ile Aşk olduk
Dünya ehli ile hoş olduk
Hak’tan gayrısına boş olduk.

Biz gayrı susar olduk
Kah yürüyen, kah dönen olduk
Gayb’da usulca gezen olduk
Gece oldu Yıldız olduk.

Biz gayrı susar olduk
Kırklarla Can olduk
Yunus ile söz olduk
Ömer ile Elif olduk.

Biz gayrı susar olduk
Sabırda Kul olduk
Tevekkülle hayat olduk
Allah’tan başka demez olduk.

Biz gayrı susar olduk
Deli olduk, Veli sandılar
Laf olduk, söz sandılar
Biz Aşk olduk, Alim sandılar.

Hatem-i Veli

Biz Sevgi için gönderildik, Af Derya’ya yakışır, bize Kulluk.

Hatem-i Veli

Beni İlmin ile pişir, Mum olayım, Alev olayım, Pervane olayım da nereye dönersem döneyim, yandıkça!

Seni göreyim.

Hatem-i Veli

Rab! nedir bilirim.
Susar, secde de geceyi dinlerim.
Kıyam’a durur tevekkül ederim.
Sabır çiğnerim dimağımda.
Beden kul, Nefs uyur.
Her şey özünde, uzakta arama.
Ruh dersin o sonsuz bir lema.
Dilini sorma.
O seni bilir.

Ya Allah!
Can neylesin Dünyayı, faniyi.
Neylesin maddeyi, manayı
Yeri geldi Su olur akar Derya’ya
Yeri gelir Duman olur tüt-ersin.
Ama bu sevgi, aşk, adı her neyse
Allah denildi mi.
Uçarsın.

Hatem-i Veli