Allah İnsanı yarattı.

Yarattı elbet bunda şüphe yoktur.

“Ve Andolsun ki, İnsanı Biz, Nemli bir toprağın özünden yarattık.” MU’MİNÛN 12. AYET

Bu yaratılış sonucunda insanlarda bazı farklı husuller göze çarpar.

Kimisini uzun, kimisini kısa, kimisi esmer, kimisi sarışın, kimisi güzel, kimisi kötü, kimisi görmez, bazısı duymaz, ara ara da konuşmayanlar vardır. Daha türlü türlü Husuller mevcuttur.

Bunlara biz insanlar bakarız, ama görmeyiz! Aslında hepsi bir şeyler anlatır bize.

Biz bu noktada Görmeyen (Ama) olan kullardan bahsedelim.
Kimisinin görmezliği doğuştan, kimisinin ki sonradandır. Kimi gözler bakar ama görmez, kimi gözler kapalıdır görmez. Kimi gözler ise, hem bakar hem görür ama idrak edemez.
Allah öyle dilemiştir.

Peki neden?

Bize bir şeyleri haykırsınlar diye…

Görmediğime inanmam derler, duymadığımı bilmem derler.

O halde; “Ama” bir İnsan görmüyor diye, koskoca Kainat yok mudur? Denizler, ağaçlar, yıldızlar, insanlar, toprak, dağlar, taşlar yok mudur?

Vardır elbet. Buna ne şüphe

O halde biz İnsanlar göremiyoruz diye; Melekler, Gayb Alemi, Cinler, Periler, Birler Üçler Dörtler yok mudur?

Estağfurullah Alemlerin Rabbi Allah var mıdır? Yok mudur?

Bu soruyu: Çiçeğe sor çiçek solar, Arıya sor seni sokmaya tenezzül bile etmez, kuşa sor o anda düşer ölür…

Bize örnek olan Sağır, duymaz diye Bülbül’ün Sesi yok mudur?

Bizler bakar körleriz, bakarız amma göremeyiz.

Görenlere, duyanlara da inanmayız…

Şüphe inanmanın, Depremidir. Şüphe her şeyi yerle bir eder, yıkar geçer.

Bunlar Laftır, Görmeyenler Duymayanlar Söz sanır.

Onlara da boşa lafımız yoktur bizim.

Hatem-i Veli

Allah Kulları ile Şûra/51. Ayette de yazıldığı gibi 3 şekil de konuşur.

“Hiçbir beşer için, Allah’ın, bir vahiyle veya perde arkasından konuşması veyahut bir elçi gönderip de izni ile ona dilediğini bildirmesi dışında konuşması yoktur.” Şûra Suresi 51. Ayet

1- Kalbe İlham
2- Perde Arkası
3- Elçiler vasıtası ile.
Peki biz bunları nasıl yaşarız, hele biz Kul olma yolunda Elif gibi dosdoğru yürümeye bir başlayalım bakın bakalım nasıl yaşanır.

Allah kendi katında Kullarına bir isim verir, bunu bilenler bilir. Ve kalbe ilham şeklinde gelen ilahi kelamlarda bu isim ile hitap eder, ya da Kulum Ali, Kulum Veli şeklinde kalbe düşen sessiz sözsüz bir kelamla konuşur. “Allahça” diyebiliriz bu dile. O Ses bugüne kadar ki duyduklarınızdan farklıdır, bunu anlarsınız, bilirsiniz.

Her kulak duyar mı? Bilmem. Biz duyduk mu? Hiç Bilmem.

Perde Arkasından görüşmeye, bunu görecek göz değil, gönül gerekir. Daha biz Kul geçinenler ”Gül’ü” göremiyor!

Elçiler vasıtası ile yapılan bir haberleşmede ise, Melekler ve Allah dostları vasıtasıyla yaşanır.

Cebrail Melekler arasın da en bilindik aracı olandır.

”Elif – Lam – Mim” ”Elif – Lam – Vav”

Bazı Yaşanan ve Bilinenler vardır, sözler ile anlatmak güçtür. Bu hususta bu noktadadır. Bu noktada Batın vardır, ama zahire dökülünce sonuçları ağır olur. Her Kul bunları idrak edemez, kaldıramaz.

Bu sebepledir ki, bazı konuları fazla deşelememek gerekir, bu sebeple Susmak iyidir.

(Şeriat Ehli başka, Tarikat Ehli başka, Marifet Ehli başka, Hakikat Ehli bam başkadır)

Marifet erkanın da bir söz var ”Yaşa ve Gör”
Allah Sizlerle.

Hatem-i Veli