Hocaların bitti! derler. Seni imtihana çekerler ey Veli.
O alemin imtihanı pek çetindir.
Bayram olur gönlün coşarsın, Olmadan piştim dersin.
Ama bilmezsin, o alemin ne imtihanı, ne hocası son bulur.
Yeri gelir bir Yaprak düşer, Ölüm var ey Veli der.
Yeri gelir bir Karınca, Senden Büyük ALLAH var der.
Yeri gelir bir çiçek dillenir, Bilmez misin? Benim Güzelliğim Allah’tan der.
Sen sen olasın, inayete kapılıp oldum demeyesin.
Yandım demeyesin tütmeden, oldum demeyesin hakikati görmeden.
Ey aciz Veli, sen Derya’da, damlasın.
Sen çölde, tanesin.
İlim dersin, Aşk dersin. O Alemin Büyüklüğü karşısında
Bu cehaletle neylersin.
Oku kendini hece hece, her çizgini bil.
Oku ki, Kemale eresin, Oku ki Hakk’kı bilesin.
Hatem-i Veli